Sto minuta Slave

Film počinje kao nešto što bi Žan-Pjer Žene dočarao, bajkovitom mešavinom komedije, apsurda i drame, koja nam prikazuje gluvu devojčicu Slavku i nespremnost njenog okruženja i porodice da se s njom obračuna. Nakon toga odlazi u Zagreb na studije i tu počinje kostimirana drama koja svakim pojavljivanjem Mikija Manojlovića svojim preigravanjem klizi u parodiju na isto, ili u klišejsku i sterilnu kostimiranu TV dramu svaki put kada Matanić pokuša da dočara za nas prilike tog vremena, kako elitnih tako i umetničkih krugova. „Pseudo“ stoji i ispred drame i ispred filozofiranja i ispred umetnosti..